ژاپن در یک نگاه

گردآوری و تنظیم :حسن قاسمی شاد(DBA)

از آنجا که اینجانب در زمانی که شاغل بودم ودر سمت های رئیس گروه ،معاون مدیرکل ونیز مدیرمشغول انجام وظیفه بودم از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به کشور ژاپن عزیمت و در دوره های آموزشی بهبود مدیریت ودوره های شغلی و تخصصی در طی سالهای 1995 در دوره آموزش اداره حکومت ملی ،2003 مدیریت دانش ،2005 مدیریت منابع انسانی پیشرفته در دولت ژاپن از طریق سازمان همکاری های بین الملل ژاپن و نیز سازمان بهره وری آسیایی وسازمان بهره وری ژاپن شرکت نموده بودم بر آن شدم اطلاعات مختصری از کشور ژاپن در اختیار مخاطبین گرامی که بطور مستمر از وبلاگ شخصی اینجانب بازدید بعمل می آورند قرار دهم .امید است که قابل استفاده سروران ارجمند قرار گیرد.

ژاپن مجمع الجزایری است در اقیانوس آرام که در غرب ساحل شرقی قاره آسیا واقع شده است.. 98% مساحت کشور ژاپن را چهار جزیره به نامهای هوکایدو (Hokkaido) ، هونشو (Honshu) ، شیکوکو(Shikoku) و کیوشو (Kyushu) تشکیل می دهند و مساحت کل این کشور در حدود 378000 کیلومتر مربع است.ژاپن کاملاً در آب محصور شده است: اقیانوس آرام در شرق، دریای ژاپن در غرب، دریای شرق چین در جنوب، دریای اوخوتسوکو در شمال و دریای داخلی ستو، بین جزایر شیکوکو و هونشو. وجود اقیانوس سبب شده است که در رژیم غذایی و اقتصاد مردم ژاپن ماهی نقش مهمی داشته باشد.مجمع الجزایر ژاپن بر روی محور تقریبی شمال-جنوب تا 3000 کیلومتر امتداد یافته است و به دلیل گستردگی طولی فراوان جزایر آن از تنوع آب و هوایی زیادی نیز برخوردار است. از هوکایدوی بسیار سرد در شمال تا جزایر کوچک نیمه گرمسیری جنوب، در هر جا آب و هوا با دیگر جاها کمی تفاوت دارد. آب و هوا با تغـــــییر فـــصول نیز تغییر می کند.

اطلاعات کلی

پایتخت: توكيو	زبان رسمی: ژاپني
نوع حکومت: سلطنت مشروطه	واحد پول: ین(Yen) هر85 ین برابر با یک دلار
مذهب: آئين شينتو (86%) در اشتراك با بودايي (74%) ، فرقه هاي مختلف مسيحي (زير 1% )
امید به زندگی : 78 سال برای مردان و81 سال برای زنان	رشد سالانه جمعیت %0.08 درصد

جمعیت :127500000نفر

پرچم ژاپن به هینومارو (Hinomaru) شهرت دارد که در آن دایره ای سرخ رنگ که نمادی است از خورشید در مرکز پیش زمینه ای به رنگ سفید قرار گرفته است.
عبارات سرود ملی ژاپن که کیمیاگو (Kimigayo) نامیده می شود بر اساس یکی از اشعار واکا است که بیش از یک هزار سال قبل نگاشته شده و بیانگر شور و علاقه به رفاه ملی و صلح جاودان است.

شهرهای مهم: توکیو اوساكا, يوكوهاما, ناگويا, ساپورو, كيوتو, فوكوئوكا, كاواساكي (بخشي از توكيو بزرگ), چيبا هيروشيما ،ناگانو ،هوکایدو ،شیکوگو ،کیوشو و کیتاکیوشو .

حکومت(امپراطور،ساختار دولت و روابط بین الملل)

امپراطور نماد کشور و وحدت ملی است و در رابطه با امور حکومتی قدرتی ندارد. تمامی کارهای امپراطور در رابطه با امور کشوری براساس توصیه ها و تصویب کابینه صورت می گیرد. امپراطور کنونی ژاپن، آکیهیتو، در سال 1989 به عنوان یکصدو بیست و پنجمین امپراطور به تخت نشست. امپراطور آکیهیتو و امپراطریس میچیکو از نعمت سه فرزند و چهار نوه برخوردار می باشند.

دایت (شاخه قانونگذاری) متشکل از خانه نمایندگان با 480 جایگاه (مجلس سفلی) و خانه مشاوران(مجلس اعلی) با 242 جایگاه می باشد. قوه مجریه کابینه است که متشکل از سیستم کابینه پارلمانی است. ذیل رهبری نخست وزیر، 12 وزارتخانه وجود دارد. قوه قضـــائیه به دادگاه عالی و دادگاه های اعلی و همچنین دادگاه های ناحیه ای و سایر دادگاه های سفلی واگذار شده است.

دايت شخصي را به نخست وزيري بر مي گزيند كه از پشتيباني اكثريت در مجلس نمايندگان برخوردار است . نخست وزير نيز وزراي كابينه را انتصاب مي كند كه به دايت پاسخگو هستند.

ژاپن فعالانه در فعالیت های مختلفی که در جهت تحقق صلح، بهروزی و ثبات جهان صورت می گیرد دخیل می باشد. در عین تلاش برای یافتن راه حلی برای تروریسم، اقتصاد جهانی، حفاظت محیط زیست و سایر مسائل جهانی، ژاپن با تحکیم روابط و همکاری خود با قدرتهای اصلی جهانی، نقش فعالانه ای را در ثبات منطقه ای که به نحوی بالقوه بر جامعه بین المللی موثراست ایفا می نماید.

دولتهای مرکزی و محلی

در ژاپن 47 استان و تعداد کل 1800 شهر کوچک و بزرگ و روستا وجود دارد (آوریل، 2007). هر شهرداری واجد شورا می باشد. فرمانداران استانی و شهرداران با رای مردمی انتخاب می شوند. دولت محلی نسبت به دولت مرکزی واجد سیستم دموکراسی بی واسطه تری می باشد.

احزاب عمده‌ سياسي عبارتند از• :‌ حزب ليبرال دموكرات • حزب سوسياليست • كومِي تو (حزب دولت مطهر) • حزب كمونيست • حزب سوسياليست دموكراتيك • فدراسيون سوسيال دموكرات .

عضویت: سازمان ملل متحد ، گروه هفت ، سازمان همكاري اقتصادي و توسعه .

فرهنگ

طی سالیان طولانی مردم ژاپن مطالب بسیاری را از خارج از این کشور آموخته اند که از آن جمله می توان از موضوعاتی در زمینه تکنولوژی، سنن و سایر مبانی فرهنگی نام برد. سبک زندگی امروز ژاپن ترکیبی است از فرهنگ سنتی با تاثیرات آسیایی و فرهنگ مدرن با تاثیرات غربی .

گل آرايي : قدمت گل آرایی ژاپنی که ایکه بانا (ikebana) نام دارد به قرن 15 میــــلادی بازمی گردد. ایکه بانا خود دارای سبک های مختلفی است که هر یک فلسفه ای خاص دارد. در گل آرایی از قواعد دقیقی تبعـــــیت می شود و گل ها و شاخ و برگ ها نماد آسمان، زمین و مردم هستند. بعضی از سبک ها فوق العاده ساده و بعضی بسیار باشکوهند. در ایکبانا، گل آرایی با استفاده از گل های فصل به نحوی صورت می گیرد که تناسبی زیباشناختی را بین گل، گلدان و فضای محیطی خلق نماید.

مراسم چاي : مراسم چای که به ژاپنی چانویو (chanoyu) نامیده می شود در ژاپن از قدمتی 800 ساله برخوردار است. در آن دوره راهبان بودایی برای ایجاد تمرکز در انجام مراقبه از چای استفاده می کردند و به تدریج آداب و مراسمی خاص برای پذیرایی با چای شکل گرفت. امروزه در مراسم چای میزبان با آماده کردن چای و غذا از میهمانان پذیرایی می کند. میزبان و میهمانان هر دو از آداب دقیقی که بدون انجام حرکات زائد برای سادگی و جذابیت بخشیدن به مراسم طراحی شده پیروی می کنند. میزبان اتاقی را که برای صرف چای در نظر گرفته است تزئین کرده و باغچه جلوی چایخانه رانیز با دقت بسیار می آراید. میهمانان نظر و مراتب تحسین خود را نسبت به نحوه آرایش باغچه ها و چایخانه ابراز می دارند. اساتید مراسم چای برای مهارت یافتن در این کار موضوعاتی مانند معماری، فن پرورش گل، سفالگری، خطاطی، تاریخ و مذهب را مورد مطالعه قرار می دهند.

هنر تا كردن كاغذ: تاکردن کاغذهای رنگی چهار گوش و ساخت اشکال مختلف از آنها که اوریگامی (origami) نام دارد از سرگرمی های رایج به شمار می رود. از قطعه ای کاغذ می توان سگ، پرنده و حتی گوریل ساخت. بر اساس یک سنت ژاپنی اقوام و دوستان بیماران برای بهبود و تسکین آنها با ساختن هزار درنای کاغذی دعا می کنند. شهرت اوریگامی در جهان رو به فزونی است. در واقع در سال های اخیر در تعدادی از کشورهای جهان انجمن های اوریگامی تاسیس شده است.

خانه های ژاپنی: آمیزه ای از قدیم و جديد

امروزه گرچه در اغلب خانه ها و آپارتمــــان ها کف اتاق ها با کفپوش چوبی یا موکت و امثال آن پوشیده می شود اغلب کف یک اتاق را با تاتامی فرش می کنند. هنگام ورود به یک خـــانه ژاپنی باید کفش ها را از پا درآورد و دمپایی پوشید. پیش از ورود به اتاق تاتامی بایستی دمپایی خود را نیز از پا درآورد و در راهرو گذاشت. شبها مردم بری خواب از تختخواب یا تشک های نرم پنبه ای به نام فوتون (futon) استفاده می کنند. در بسیاری از خانه ها تختخواب هم جزو اجزاء استاندارد اثاثیه است. کسانی که از فوتون استفاده می کنند پس از استفاده آن را تا مـــی کنند و در یک گنــــجه مـــخصوص می گذارند. این کار باعث می شود در طی روز بتوان از اتاق خواب به عنوان اتاق نشیمن و اتاق غذاخوری نیز استفاده کرد. گاهی در روزهای آفتابی فوتون را قبل از گذاشتن در گنجه روی بند مخصوص یا روی نرده بالکن هوامی دهند تا رطوبت آن گرفته شود. حمام در خانه های ژاپـــنی اوفـــورو (ofuro) نامـــیده می شود. این حمام از سرویس دستشویی جدا و دارای وان چارگوشی است که با آب گرم پر می شود. پیش از رفتن به درون وان در حالت نشسته بر روی چارپایه ای کوچک در کنار وان خود را با صــــابون می شویند و سپس خود را آب می کشند. به دلیل اینکه هر فرد با بدنی پاک وارد وان می شود تمام اعضاء خانواده می توانند از آب همان وان استفاده کنند.

خوراك و نوشيدني

استفاده از مواد اولیه تازه در آشپزی سنتی ژاپنی اهمیت بسیار دارد. چنانچه برای صرف یک شام معمولی به خانه ای بروید از شما با برنج ،سوپی به نام میسو (miso) که از خمیر لوبیای ســــویا تهیه می شود، انواع ترشیجات و نیز ماهی یا گوشت پذیرایی می شود. چاشنی های رایج شامل سس سویا یا شویو (shoyu) ، چاشنی ترب کوهی سبز یا واسابی (wasabi) و ورقه های جلبک دریایی برشته یا نوری (nori) می باشد.
در رژیم غذایی مردم ژاپن برنج نقش عمده ای دارد و ماهی نیز منبع غذایی مهمی به شمار می آید. خوراک های دریایی و تره بار (مثل بادمجان، کدو، فلفل دلمه، پیاز و هویج) که به خمیر آغشته و در روغن فراوان سرخ می شود تمپورا (tempura) نامیده می شود. تمپورا غذای محبوبی است که بازرگانان پرتغالی در قرن شانزدهم در ژاپن متداول کردند. ورقه های نازک ماهی خام یا ساشیمی (sashimi) و تکه های ماهی خام بر روی برنج سرکه دار که سوشی (sushi) نام دارد از انواع غذاهای ژاپنی هستند که در سراسر جهان شناخته شده و معروفند. گرچه ممکن است تهیه چنین غذاهایی ساده به نظر برسد، فراگرفتن حرفه ای تهیه آنها مستلزم سال ها تمرین است.
در رژیم غذایی سنتی ژاپنی ها گوشت قرمز نقشی نداشت ولی در قرن اخیر تهیه غذاهای جدید و خوشمزه که در آن ها از گوشت مرغ ،خوک و گاو استفاده می شود رواج یافته است. جوجه کباب روی سیخ چوبی که یاکیتوری (yakitori) نام دارد و سوکی یاکی (sukiyaki) که از گوشت گاو و تره بار (مثل تره فرنگی، هویج ،قارچ و امثال آن) و توفو (tofu) در تابه ای آهنی تهیه می شود از غذاهای محبوبند. توفو مثل پنیر نرم است و از شیره لوبیای سویا درست می شود.
رشته های تهیه شده از آرد گندم سیاه و گندم که به ترتیب سوبا (soba) و اودن (udon) نامیده می شوند غذاهای محبوبی هستند که به جای برنج خورده می شوند. این رشته ها را معمولاً در کاسه ای گود ریخته و روی آن سوپ رقیق و داغ می ریزند و به همراه تره بار، توفوی سرخ شده و یا تمپورا سرو می کنند. در تابستان گرم رشته خنک با سس ناهاری خوشایند است.
چای سبز یا اوچا (ocha) محبوب ترین نوشیدنی ژاپنی است. اوچا پس از غذا یا وقتی که عده ای دور هم جمع می شوند صرف می شود. این نوشیدنی داغ و بدون افزودن قند یا شکر خورده می شود. از نوشابه های مورد علاقه ژاپنی ها می توان از چای سیاه یا کوچا (kocha) ، شراب برنج یا ساکه (sake) و لیکور برنج یا سایر غلات با مالت و یا از لیکور میوه هایی مثل آلو نام برد.

با این وجود آشپزی ژاپنی به این غذاهای سنتی محدود نمی شود. امروزه آشپزی ژاپنی مجموعه متنوعی از غذاها را در کنار منوی سنتی تر عرضه می کند که تلفیقی از غذاهای آسیایی، اروپایی و امریکای شمالی در رژیم روزانه است.
از غذاهای خارجی پرطرفدار می توان از خوراک های چینی، کباب کره ای، کاری، اسپاگتی، استیک، همبرگر و پیتزا نام برد. جوانان امروزی به خصوص به غذاهای فوری مثل همبرگر علاقه خاصی نشان می دهند. به جز نوشابه هایی نظیر آبجو، سودا و قهوه، غذاهای خانواده ها و نیم چاشت ها اکنون شامل غذاهای روزمره ای چون املت، اسپاگتی، سوسیس، سیب زمینی سرخ کرده ،ماست، شکلات، بستنی، کیک و انواع گوناگونی از سایر غذاها می شود که در اصل خارجی هستند.

تفريحات فصلي

ژاپن دارای چهار فصل کاملاً متمایز است و از تفریحات متنوع و غنی فصلی بهره مند می باشد. در بهار، مردم زیر درخت های گیلاس پرشکوفه دور هم جمع می شوند و سفره می گسترند حال آنکه تابستان زمانی برای جشن ها و آتش بازی هاست. افرادی که جامه یوکاتا (کیمــــونوی غیررسمی) پوشیده اند با آوازهای بونودوری می رقصند و خوراک های گوناگون را در دکه های غذایی خارج از مــــنزل مـــزه می کنند. در پاییز مردم به کوه پیمایی می روند تا برگ های الوان درختان را نظاره کنند. زمستان جنب و جوش فراوانی را در پیست های اسکی واقع بر کمربندهای برفی کشور به همراه می آورد.

جشن ها

سال نو یا اوشوگاتسو (Oshogatsu) مهم ترین جشن ژاپن است. به همین مناسبت کسب و کار از آخر ماه دسامبر تا سوم ژانویه تعطیل می شود. در این زمان افراد فامیل دور هم جمع می شوند و بسیاری از خانواده ها برای گذراندن تعطیلات به منزل خویشاوندان می روند. مراسم از شب قبل از سال نو آغاز می شود. در شب 31 دسامبر خانواده ها به نیت برخورداری از عمر طولانی رشته می خورند و سپس به زیارتگاه ها یا معابد محلی می روند تا برای شادکامی و خوشبختی در سال نو دعا کنند. روز اول ژانویه صبحانه ای مخصوص صرف شده و مبلغی پول به عنوان عیدی به فرزندان خــــــانواده هــدیه می شود. در این روز مردم مشتاقانه منتظر دریافت کارت های تبریک سال نو هستند چرا که تمامی کارت ها به طور یکجا در صبح روز سال نو به منازل تحویل داده می شود.
تعطیلی مهم دیگر که در اواسط ماه اوت فرا می رسد اوبون (Obon) نام دارد. اعتقاد بر این است که در این زمان ارواح اجداد به مدت سه روز به خانه می آیند. در این ایام خـــانه ها و سنگ های قبر همه پاک می شوند و خوراکی های خاصی به عنوان پیشکش تقدیم ارواح درگذشتگان می شود. در این فصل مراسم متعددی برگزار می شود که جشنواره رقص بن (Bon-Odori) و آتش بازی از جـــمله این برنامه هاست. برخی جشنها مخصوص کودکان هستند. هیناماتسوری (Hinamatsuri) یا جـــشن عروسک ها که در روز سوم ماه مارس برگزار می شود ویژه دختران است. در این روز مردم در منازل خود جایگاهی چندطبقه به رنگ قرمز درست می کنند و آن را با عروسک های زیبا تزئین می نمایند. عروسک ها نماد اعضاء دربار امپراطوری دوره باستان هستند. روز کودکان یا کودومو-نو-هی (Kodomo-no-hi) جشن دیگری است که مخصوص پسران بوده و در روز پنــجم ماه مه برگــــزار می شود. به تعداد مردان و پسران خانواده پرچم هایی به شکل ماهی کپور در باغچه منازل برافراشته می گردد.
هفتم ژوئیه روز برگزاری جشن ستارگان است که تاناباتا (Tanabata) نامیده می شود. به روایت افسانه ها دو عاشقی که دو ستاره نماد آنها هستند و به وسیله راه شیری از هم جدا شده اند هرساله در چنین شبی اجازه دیدار می یابند. طی این جشن مردم آرزوهایشان را بر روی نوارهای باریک کاغذی می نویسند و آنها را به شاخه های درختان بامبو گره می زنند. روز پانزدهم نوامبر جشنی برپا می شود که در آن دختران سه و هفت ساله و پسران سه و پنج ساله را به منظور دعا کردن برای تندرستی خود به زیارتگاه های محلی یا معابد می برند. این جشن شیچی-گو-سان (Shichi-go-san) نام دارد که به معنی هفت-پنج-سه است.
در ژاپن جشن های محلی متعددی در طی سال برپا می شود. برخی از این جشن های بزرگ نظیر جشن برف دارای دیدنی های ویژه ای می باشند که هزاران بازدیدکننده را به سوی خود جلب می کنند.

کمک رسمی توسعه ژاپن در زمینه همکاری های اقتصادی

کمک رسمی توسعه یا ODA به کمک های بلاعوض یا وام هایی با شرایطی آسان اطلاق می شود که عمدتا” بمنظور تشریک مساعی در توسعه اقتصادی و ارتقاء سطح رفاه جامعه، توسط موسسات دولتی به کشور های در حال توسعه و مناطقی که در لیست کشور های دریافت کننده کمک قرار دارند، اعطاء می شود. این لیست توسط کمیته کمک توسعه (DAC ) وابسته به سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه (OECD ) تهیه شده است.

کمک بصورت وام

این نوع کمک شامل برنامه همکاری با کشور های در حال توسعه می شود که به آنها در تلاش خود برای توسعه اقتصادی – زیر بنایی اجتماعی و تثبیت اقتصادی از طریق فراهم کردن وام های طولانی مدت با سود کم، کمک می نماید.

پروژه های همکاری فنی

این نوع پروژه، یکی از انواع فعالیت های اصلی جایکا در خارج از ژاپن می باشد. این نوع پروژه های نتیجه- محور، با همکاری ژاپن و یک کشور در حال توسعه با بهره گیری از دانش، تجربه و مهارت های طرفین برای حل مسایلی مشخص در چهارچوب زمانی تعیین شده، طرح ریزی شده اند. پروژه می تواند شامل اعزام کارشناس از ژاپن برای حمایت فنی، دعوت کارآموزان از کشور های رو به توسعه برای دریافت آموزش و اهداء تجهیزات مورد نیاز باشد.

اهداء کمک بلا عوض

این کمک نوعی از کمک رسمی توسعه می باشد که شامل فراهم کردن کمک مالی به دولت های کشور های در حال توسعه، بدون الزام به باز پرداختشان می شود. هدف این نوع کمک، همکاری با دولت های دریافت کننده آن برای ایجاد و ارتقاء تسهیلات و تجهیزات خود در زمینه توسعه اقتصادی و اجتماعی می باشد.

نظام مدیریت در ژاپن

ویلیام اوچی (WILLIAM. J. OUCHI) بنیانگذار تئوری z است و ویژگیهای مدیریت ژاپنی و نوع z را اینگونه بیان می کند :

●فرايند تصميم گيري

امروزه فرايند تصميم گيري ژاپني توسط بسياري از صاحبنظران به عنوان بهترين نوع تصميم گيري در دنيا اعلام شده است. هيروواكا (1981) عنوان مي كند كه تحقيقاً سازمانهاي ژاپنــي از روش مديريت پايين به بالا استفاده مي كنند كه به موجب آن بسياري از تصميمات در سطوح پايين و مياني سازمان اتخاذ مي شود و سپس در جهت كسب توافق عمومي به سطوح بالاتر رهبري ارجاع مي گردد. اين فرايند وفاق عمومي در تصميم گيري بسيار زمان برتر از فرايندي است كه در شركتهاي آمريكايي استفاده مي شود كه تصميم در راس سازمان اتخاذ شده و به اعضا ارائه مي گردد.

●حلقه هاي كنترل كيفيت

حلقـه هاي كنترل كيفيت كه يكي از برجسته ترين روشهاي رهبري ژاپني است عملاً توسط ادواردز دمينگ كه يك آمريكايي مشاور مديريت در حل مسائل رهبري بود، ابداع گرديد (تاناكا 1983). اگرچه بسياري معتقدند كه حلقه هاي كنترل كيفيت در ارتقا كيفيت و افزايش بهره وري موثرند اما برخي محققان شواهدي ديگر در اين زمينه يافته اند. اوچي (1981) حلقه هاي كنترل كيفيت را با حضور 2 تا 10 كارمند كه موقتاً به اين حلقه ها منتسب شده بودند مورد بررسي قرار داد. تمام كاركنان موقت و دائم، ترغيب شده بودند كه در اين حلقه ها شركت كنند.

●استخدام مادام العمروارتقا برمبنای نظام ارشدیت

●تكنيك »كايزن« كه تاكيد بر فنون بهبود مستمراست

●ارزشیابی و ترفیع بطئی

●توجه به تمام جنبه های زندگی کارکنان

●تصمیم گیری بصورت گروهی و از راه همگرایی انجام می شود.

●مسئولیت و پاسخ گویی گروهی است

●جابجایی افراد بین سازمان ها سخت است.

●وفاداری به شرکت در حد بالایی است

●آموزش کارکنان یک سرمایه گذاری بلند مدت محسوب میشود.

●مدیریت مشارکتی است و ارتباط از پایین به بالا

●نظاررت بر کارکرد گروه متمرکز است نه بر عملکرد فرد

●امنیت شغلی بالا

به عقیده اوچی موفقیت ژاپنی ها ناشی از چهار عامل است:

● یک فلسفه بسیار قدرتمند شرکتی

● یک فرهنگ شرکتی متمایز و مشخص

● پرورش بلند مدت نیروی کار

● تصمیم گیری بر پایه اجماع و توافق نظر

به ادعای او، نتیجه عوامل بالا جابه جایی کمتر کارکنان، افزایش تعهد نسبت به کار و بهره وری بیشتر است؛ که هر سه مورد نقش مهمی در توانایی رقابت گیری شرکت بر عهده دارند.

به عقیده او صِرفِ اتخاذ روش های ژاپنی توسط شرکتهای غربی کافی نیست، بلکه باید این روش ها را با شرایط خود سازگار نمایند. او این مؤسسات را سازمانهای نوع Z نام نهاد و شرح مفصلی در مورد آن دسته از شرکت های آمریکایی که به این وسیله خود را متحول کردند، ارائه می دهد.

به عقیده اوچی منظور از بهره وری تنها سخت تر کار کردن نیست. اعتماد در این مورد عامل لازمی است، زیرا کارکنان را قادر می کند تا با اطمینان از اینکه کارشان مورد احترام است در امور مشارکت کنند. زیرکی و نکته سنجی هم اهمیت دارد، زیرا به گروه ها اجازه می دهد به جای اینکه اعضای خود را بر طبق ارشدیت آنها متعادل کنند، آنها را بر پایه مهارت هایشان متعادل نمایندصمیمیت یکی از خصوصیات همۀ جنبه های زندگی ژاپنی است، که به کارکنان اجازه می دهد به نحو مؤثری در کارها مشارکت و همکاری کنند.به گفته اوچی نظام اشتغال ژاپنی دارای مسیرهای شغلی غیر تخصصی است که به کارکنان اجازه می دهد تجربه گسترده تری در روش های کل شرکت به دست آورند. این نوعی گردش شغلی تمام عمر است. به ادعای او، نظام غربی برای متخصصین ارزش قائل می شود و فرصت کمتری برای تعامل کارکنان با هم بوجود می آورد. ساز و کار اصلی کنترل در فلسفه و اهداف شرکت است. سایر سیاست های شرکت از این اهداف و فلسفه استخراج می شوند. در تصمیم گیری تک تک افراد درگیر و شریک هستند. ممکن است که این روش به بهترین تصمیم منجر نشود ولی موجب می شود تا همه، دلایل اتخاذ یک تصمیم را درک کنند و برای موفقیت آن احساس تعهد و مسئولیت نمایند. ویژگیهای دیگر این نوع مدیریت شامل :

- تاکید بر مهارت های بین فردی و نیاز برای تعاملات گروهی

- تاکید بر تصمیم گیری جمعی اما مسئولیت های فردی

- تاکید بر روابط غیر رسمی و دموکراتیک برپایه اعتماد

- نگریستن به افراد به عنوان یک کل و نه به عنوان عوامل تولید

منابع :www.jasjoo.com

مدیریت اسلامی / مطالب متفرقه